|

Mahieu le Juif
Edition: A. Jeanroy. "Une imitation d'Albert de Sisteron par
Mahieu le Huif" dans Romania XXVII (1898): p. 150.
R782: fol. 227ro
.xlviii.
image
du manuscrit
-
Por grant
franchise moi covient chanter,
Se voill avoir la rien che plus desir;
Mais gie ne sai cum jo puisse trover
Bon mot ni son cum cil chi croit morir
No puis mon cuer a grant goie torner.
Mais noporcant fins amors moi ensaigne
D'amer celi cui passion destraigne,
Che no me vol mon mal geërdoner.
-
Sil trizadors qui se
feingnon d'amer
Fan los leials a gran dolor languir,
E les damies se fan molt a blasmer
Quar amunt cill que gabunt al partir.
Mais je ne sui mors car anc no sap tricer;
No pos mudar mun damatge non plaigne.
Dolce dame, fret gladio vos ataingne,
Si de parfon me faites sospirer.
-
Or ai eu dit cum e fols e tresloi;
Ja lo pechez ne moi seit pardonez,
Cant ai maldit la rien c’am plus de foi.
Amerai la tut a sa voluntez,
E s’a lei plaz que me reteng a soi,
Ameras la cum ma dama chiera.
Ensi, se no l’ama, la mort la fera,
S'en breo d’ora non pren conscel de moi.
-
Dolce dame, da que serf ne sui ploi,
Vostr’ome sui en trestut mun aiez,
Cun home liz cui am e teing autroi,
Servirai vos de bona voluntez.
E avez tort quant vos si laidez moi
Quant vos plus serf, et je vos trof plus fera.
N'anz fossez vos lavada en freida bera
Che sol un jorn plus gabesez de moi.
-
Dolce dame, bien moi devez aidier
Sol por aitant que lausengier felon
S’on si vantet que por lor engombrer
Feront partir deus amant en pardon.
Anc n’aic de vos mais ira et engombrier.
Dame, mar vi vostra bela semblanza
E vos bels oels que me nafront ses lança
Male broche vos li possan sacher.
retour à l'index
|