|

Renaut de Sableuil
Edition: Hans Spanke. Eine altfranzösische Liedersammlung, der
anonyme Teil der Liederhandschriften KNPX. Rom. Bibl. XXII. Halle: 1925. p. 2.
R1229: fol. 220ro
.xv.
image
du manuscrit
-
Ja de chanter a ma vie
Ne quier mais avoir coraje;
Ainz vuel miauz c’amors m’ocient,
Por faire luer grant domage.
Car jamais si hautement
N’iert amee ne servie;
Por ce chatoi tote jant.
Moi a mort et li traïe.
-
Sa beauté la m’a tolue
Et jovenz qui l’asegure.
Ausi bele ai ja veüe,
Qui puis tornoit a mesure.
Enveillir covient lavant :
Por bele fu ja tenue
La Contesse de Murlent.
Qui or est vielle chenue.
-
Qui que se lot de sa drue,
La moie aut male aventure.
Qui le m’ocit a veüe,
Con celi dont el n’a cure.
Las! mar vi sun biau cors jant.
Tante poine n’ai eüe
S’autre bien de li n’atench
Morz, car va, si la me tue.
[Suivi d'un blanc]
retour à l'index
haut de page
|